Tuinieren in november

moestuin in november

moestuin in november

Het is november en het wordt steeds stiller op de volkstuin. Het is vroeg donker,  dus beperk ik mijn tuinwerk tot overdag. Maar het is heerlijk om op de tuin te zijn en er is altijd iets te doen. Dit weekend hebben we de champost uitgereden over de tuin. 10 kruiwagens vol warme afgewerkte champignonnencompost vormen mooie bruine beschermlagen tussen de aardbeien en op de grond, die wel wat herstel kan gebruiken na een intensief tuiniersseizoen. Ook de geadopteerde bessenstruiken en andere nieuwe planten krijgen wat extra bescherming op de voeten. Vorig jaar stonden we nog samen onder een lekkend afdakje te schuilen als het opeens begon te regenen. Nu zitten we op een stoel in ons tuinhuisje uit te puffen en te wachten op een droog moment. En dat voelt als kamperen, ookal blijven we er niet slapen. Als we op de tuin zijn, voelt het als een kleine vakantie. Ondanks het gesjouw met zware stenen en het snoei- en schoffelwerk. 200 m2 klein geluk. De belofte van het nieuwe tuinseizoen laat zich al zien als de zon de hazelnootkatjes laat glimmen en de boerenkool nog fier boven de grond staat. We hebben een hoop werk verricht dit jaar. Veel zwaar werk met de harde materialen zodat er soms te weinig tijd was voor uitgebreid groente telen. Maar dat gaan we komend jaar inhalen. Dan hoeft er alleen maar onkruid gewied en veel groenten en fruit gekweekt te worden. Komende twee maanden snoeien we de bomen en de struiken. En maken we in de avonden de plannen voor het nieuwe zaaiseizoen.

 

Het geluk van zelf zaaien.

Als je snel kleur in de tuin wilt, dan is het tuincentrum de perfecte plek, zowel voor eenjarige als voor vaste planten.

Maar als je iets speciaals wilt, dan moet je langs speciale kwekers of je koopt er zelf zaad van en ga je de planten zelf kweken. Ik doe graag beiden: langs kwekers of kleine tuincentra die hun eigen assortiment kweken, maar steeds vaker bestel ik het zaad.

Als het lukt om het zaad te laten ontkiemen naar plantjes, dan heb ik vaak veel en dan deel ik ze graag uit. Een zakje zaad kost net zo veel als 1 plantje, dus als het lukt om er 20 te kweken, dan is dat een leuke besparing.

En natuurlijk mislukt er ook vaak iets. Sommige zaden vragen een speciale behandeling: koelkast in en uit, donker, lichter, en dan is het zaad vaak zo klein dat je je afvraagt hoe dat ooit een flinke plant moet worden.  Ik probeer het twee keer en als het dan nog niet lukt, dan rij ik naar een kweker, als ik die plant echt belangrijk vind. Maar meestal lukt het de tweede keer wel.

Dit jaar zie ik het resultaat van het in leven houden van al die potjes Veldsalie (Salvia Pratensis),  vorig jaar.

Mooie sierlijke aren met diepblauwe bloemen.

Het is gelukt, ik ben gelukkig. En de bijen en hommels ook.

Waar word jij blij van in de tuin? Welk succesje zie je vandaag terug in de tuin, waar je vorig jaar aan gewerkt hebt?

Salvia pratensis
Veldsalie

 

 

We mogen weer zaaien!

Eindelijk begint het leuke werk weer: Zaaien!  Overal staan bakjes zaaigoed in huis, zodat in mei de plantjes al mooi stevig de tuin in kunnen. Bietjes, pompoenen, koolrabi, bleekselderij, maar ook sla en bonen kunnen al binnen gezaaid worden.

Dus ik ben met zaaigrond aan de slag en bakjes van allerlei herkomst, vooral champignonbakjes en fruitbakjes doen het perfect. Natuurlijk kan ik bij het tuincentrum prachtige grote zaaibakken kopen, maar ik werk al jaren met deze bakjes die ik de winter door spaar. Zo gebruik ik ze twee tot drie keer in plaats van meteen na het leegeten weggooien. En ik kan ze makkelijker kwijt op de vensterbanken. Onderin de bakjes maak ik gaatjes om teveel aan water kwijt te kunnen. Op de dekseltjes schrijf ik wat er in zit en dan plak ik de dekseltjes met   een plakbandje zachtjes vast. Als de zaailingen opkomen zet ik de dekseltjes steeds iets verder open zodat ze goed omhoog kunnen groeien.

Ik gebruik maximaal de helft van het zaaigoed, zodat ik een reserve heb voor als het mislukt of om later extra buiten bij te zaaien.

Elke dag controleer ik of de zaaibakjes nog vochtig genoeg zijn en dan geef ik ze voorzichtig water zonder de jonge zaailingen omver te spoelen. Maar niet te vochtig, want dan beschimmelt de aarde en gaan de plantjes dood. En dan wachten, geduldig wachten, blij zijn met de eerste groene puntjes boven de grond.

Zaaibakjes 1   Zaaibakjes 2

De toekomst in eigen hand.

Terwijl vele planten nog extra serenade geven met hun bloemen, is het goed om alvast na te denken over volgend jaar. Staat alles waar het moet staan? Misschien verplant ik ze nu alsnog om te zorgen dat ze de warme grond tot en met het najaar kunnen gebruiken voor het aanmaken van nieuwe wortels. Ik vind het moeilijk om goed te weten of de planten op hun juiste plek staan. Komen formaat, kleur en zelfs geur overeen met wat ik in mijn hoofd heb? Passen de plantcombinaties goed bij elkaar, versterken ze elkaar?  Geen idee. Met de minimale kennis, die ik heb probeer ik wat en volgend jaar zien we wel weer.

Meestal zijn planten lieve geduldige wezens, die met grond en wat water al snel genoegen nemen. En echt lelijk is eigenlijk geen enkele combinatie. Als opeens paars en oranje door elkaar staan, vind ik het een gedurfd samenspel van kleuren. Zo past alles.

In de tussentijd verzamel ik zaad van de verschillende planten: Venkel, Teunisbloem,  Beker Malva, meerjarige Lathyrus, Koriander, Kaardenbollen, etc. Langzaamaan vullen de plastic zakjes de planken van de kast. Het is een rijk gevoel, al dat zaaigoed. Zelf de toekomst in eigen hand hebben door te zorgen voor nieuwe aanwas. Van die kleine bolletjes, halve maantjes, minuscule zwarte puntjes uit een zaaddoosje, al die nakomelingen!

Er volgt nog veel meer; er moeten ook nog flink wat stekken gemaakt worden, want zaterdag 3 oktober staat de Stekjesruiltafel op de plantenruilbeurs van afdeling Almere van Groei.nl waar ik met het ruilen hoop ook wat andere leuke planten en zaden te krijgen, die ik nu nog niet heb. En daar heb ik dan hopelijk eind volgende zomer weer zaad of stekken van, zodat ook anderen er weer van kunnen genieten. En zo is de cirkel voor de Stekjesruiltafel weer rond.

Zie je in de lijst nu al zaadjes staan, die je zou willen hebben? Wacht dan niet tot 3 oktober, maar laat het mij weten via de facebookpagina dan zorg ik dat je een zakje zaadjes krijgt.