Moestuin, romantisch? Of een wedstrijd?

Nu het tuinseizoen weer begonnen is staan bladen en social media vol met (moes)tuin items. Mijn beeldscherm wordt gevuld met jong groen van de mooiste zaailingen en plantjes en zij die een kas hebben, oogsten al de eerste sla en radijsjes.
Wie heeft de eerste zaailingen, wie heeft de eerste plantjes? Wie kan het eerste oogsten en bij wie ziet de tuin er het weelderigst uit? Je moet bijna wel een professionele teler zijn, als je erbij wilt horen.

Inclusieve tuin in Appeltern
Inclusieve tuin in Appeltern

Pittoreske buurtmoestuinen, waarin buren samenwerken aan een eetbaar plaatsje groen tussen de huizen en waar jong en oud gezellig samen komen om te oogsten en te feesten. Volkstuincomplexen waar het een drukte van belang is met jonge mensen, die allemaal hun grond bewerken zodat hun kinderen fijn doperwtjes kunnen oogsten en worteltjes rechtstreeks uit de grond kunnen eten. De romantiek van het tuinieren is op papier en beeldscherm groter dan in werkelijkheid. De meeste mensen moeten het doen met hun eigen tuintje of balkon en leuk samen tuinieren, tja, je hebt de buren amper gezien in de buurtmoestuin afgelopen jaar. De volkstuin blijkt een rommelige hoeveelheid schuurtjes en kasjes en je ziet er alleen oude mannen lopen.

De AH moestuintjes staan bij veel mensen te verpieteren in de vensterbank, omdat je geen idee heeft wat je ermee moet doen nadat de zaadjes ontkiemd zijn. Vensterbanken vol bakjes en als alles opkomt in huis, dan blijkt dat er buiten eigenlijk net iets te weinig plek is voor al die ruimte eisende groenten.  Als je de jonge groenten gezellig in potten op je terras zet, blijken die potten elke dag om water te vragen, ook als je een weekendje weg wilt. Terug van een paar dagen Texel blijken de planten in de felle voorjaarszon met een beetje nachtvorst als verlepte oudjes in de potten te hangen. Op vakantie moet de oppas niet alleen op de katten letten maar ook op de tientallen potten op het balkon, die na een paar buien en winderige dagen in juni, opeens allemaal door elkaar groeien en omgewaaid zijn.

Zelf heb ik geleerd dat alles valt en staat met de tijd die je eraan uit wilt trekken en de ruimte die je hebt.

Een mooie kruidenbak of een paar potten met een groente die je lekker vindt, is vaak al meer dan voldoende. Die vinden altijd wel een plekje. En neem iets wat je kunt beheersen. Een tomatenplant met je eigen geteelde zoete tomaatjes is geweldig, maar vereist een hoop zorg, de juiste plek, beschutting en een hoop vocht rondom de voeten en niet op het blad. Nou, ga daar maar aan staan op je balkon of in je tuin op het noordoosten. En dat geldt ook voor komkommer, meloen etc. Leuke planten, maar eigenlijk moet je er een kasje voor hebben. Dus neem planten die tegen een stootje kunnen. Koolrabi en gekleurde snijbiet, veldsla en tuinkers, je kunt er weinig fout aan doen, zolang ze maar genoeg water krijgen.

Natuurlijk moet je alles gewoon proberen, maar bedenk wat je deze zomer wilt doen? Want wie de hele maand augustus lekker op pad is, kan beter groenteplantjes kopen die je in juni en juli al kan oogsten, zoals sla en radijs, spinazie etc. En heb je geen oppas voor de planten? Neem geen moeilijke planten die snel last hebben van te weinig verzorging omdat allerlei insecten ze ook lekker vinden of omdat ze bij een beetje tocht of kou al het loodje leggen.

En mislukt het? Het seizoen is lang genoeg voor de meeste groenten om het nog eens te proberen.  Een paar aardbeienplanten in een bak en een paar tenen knoflook in een pot geven al heel wat voldoening met alleen wat water geven. Je eigen oogst is geweldig. Maar het moet wel leuk blijven.

pompoen en bleekselderij
pompoen en bleekselderij, de een wordt meters lang en de ander vraagt speciale verzorging en aandacht.

 

 

We mogen weer zaaien!

Eindelijk begint het leuke werk weer: Zaaien!  Overal staan bakjes zaaigoed in huis, zodat in mei de plantjes al mooi stevig de tuin in kunnen. Bietjes, pompoenen, koolrabi, bleekselderij, maar ook sla en bonen kunnen al binnen gezaaid worden.

Dus ik ben met zaaigrond aan de slag en bakjes van allerlei herkomst, vooral champignonbakjes en fruitbakjes doen het perfect. Natuurlijk kan ik bij het tuincentrum prachtige grote zaaibakken kopen, maar ik werk al jaren met deze bakjes die ik de winter door spaar. Zo gebruik ik ze twee tot drie keer in plaats van meteen na het leegeten weggooien. En ik kan ze makkelijker kwijt op de vensterbanken. Onderin de bakjes maak ik gaatjes om teveel aan water kwijt te kunnen. Op de dekseltjes schrijf ik wat er in zit en dan plak ik de dekseltjes met   een plakbandje zachtjes vast. Als de zaailingen opkomen zet ik de dekseltjes steeds iets verder open zodat ze goed omhoog kunnen groeien.

Ik gebruik maximaal de helft van het zaaigoed, zodat ik een reserve heb voor als het mislukt of om later extra buiten bij te zaaien.

Elke dag controleer ik of de zaaibakjes nog vochtig genoeg zijn en dan geef ik ze voorzichtig water zonder de jonge zaailingen omver te spoelen. Maar niet te vochtig, want dan beschimmelt de aarde en gaan de plantjes dood. En dan wachten, geduldig wachten, blij zijn met de eerste groene puntjes boven de grond.

Zaaibakjes 1   Zaaibakjes 2