Kom maar op met dat voorjaar

De zon komt langzaam de tuin weer in. Opeens gaan we van -10 naar +15. En dat zie je, dat voel je en dat ruik je. Het voorjaar komt eraan. Het is dan ook heel verleidelijk om alles nu al te willen opruimen aan blad en takjes en de planten te willen kortwieken voor een nieuw jaar. Maar het kan nog flink gaan vriezen, dus ik laat alles nog even voor wat het is.

Maar wat wel kan is even lekker met mijn snuit in de zon. Dus ik heb het bankje schoongemaakt en mijn kleine citroenboom alvast in de zon gezet, samen met wat violen die de kou van vorige week goed overleeft hebben.

We hoeven nog even niets in de tuin, behalve genieten van wat gaat komen. Met een kop thee, op het bankje.


Een prachtig, gezond en groen 2018!

2018 komt eraan!

Ik wens iedereen een prachtig jaar vol gezondheid, geluk en tuinplezier. Laten we 2018 nog iets groener maken dan afgelopen jaar. Een tegeltje eruit en een mooie plant erin. Want een groenere omgeving is mooier en gezonder.

Zelfs de Gezondheidsraad adviseert meer groen. Als recreatieve ruimte om je leefomgeving.

Maar groen is ook belangrijk voor een goed leefklimaat. Plantenwortels nemen water op, geven koelte aan de grond onder hun blad en geven leven aan dieren in je tuin. Laat je tuin iets minder een betonnen plaatsje zijn.  Ik zie het om mij heen: betonnen tuinen met een paar potten waar planten het veel te warm hebben en dood gaan. Zet die planten met hun wortels in de grond en je krijgt er veel voor terug. Een mooie bloeiende struik geeft zonder al te veel werk een mooi groen effect en geeft een onderkomen aan vogels in je buurt. Een win-win situatie!

We gaan dit jaar de moestuin nog mooier maken. Met verschillende soorten en kleuren groenten en fruit. Met veel ruimte voor bloemen en tuinkruiden.  En ik ga veel inspiratie opdoen bij andere tuinen, zowel sier- als moestuinen. Meer leren over snoeien van struiken en bomen. En opnieuw proberen om de doperwtjes en bonen te beschermen tegen de slakken zonder gif te gebruiken. Want het lijkt weer een zachte winter te worden.

Ook gaat komend jaar de Stekjesruiltafel weer buiten gezet worden. Die was afgelopen jaar echt een succes. De bewoners in Nobelhorst hebben de Stekjesruiltafel gevonden en veel zaailingen en stekken vonden via de Stekjesruiltafel een nieuwe eigenaar. Zo wordt de wijk steeds groener en eten er steeds meer mensen een tomaatje, een krop sla of courgette uit eigen tuin.

Zorg goed voor elkaar en voor je omgeving in 2018!

Tuinieren in november

moestuin in november

moestuin in november

Het is november en het wordt steeds stiller op de volkstuin. Het is vroeg donker,  dus beperk ik mijn tuinwerk tot overdag. Maar het is heerlijk om op de tuin te zijn en er is altijd iets te doen. Dit weekend hebben we de champost uitgereden over de tuin. 10 kruiwagens vol warme afgewerkte champignonnencompost vormen mooie bruine beschermlagen tussen de aardbeien en op de grond, die wel wat herstel kan gebruiken na een intensief tuiniersseizoen. Ook de geadopteerde bessenstruiken en andere nieuwe planten krijgen wat extra bescherming op de voeten. Vorig jaar stonden we nog samen onder een lekkend afdakje te schuilen als het opeens begon te regenen. Nu zitten we op een stoel in ons tuinhuisje uit te puffen en te wachten op een droog moment. En dat voelt als kamperen, ookal blijven we er niet slapen. Als we op de tuin zijn, voelt het als een kleine vakantie. Ondanks het gesjouw met zware stenen en het snoei- en schoffelwerk. 200 m2 klein geluk. De belofte van het nieuwe tuinseizoen laat zich al zien als de zon de hazelnootkatjes laat glimmen en de boerenkool nog fier boven de grond staat. We hebben een hoop werk verricht dit jaar. Veel zwaar werk met de harde materialen zodat er soms te weinig tijd was voor uitgebreid groente telen. Maar dat gaan we komend jaar inhalen. Dan hoeft er alleen maar onkruid gewied en veel groenten en fruit gekweekt te worden. Komende twee maanden snoeien we de bomen en de struiken. En maken we in de avonden de plannen voor het nieuwe zaaiseizoen.

 

Succesvol jaar voor de Stekjesruiltafel

grote diversiteit aanbod plantjes

De Stekjesruiltafel is opgeruimd, het seizoen van 2017 zit er weer op. Ik kijk tevreden terug, want dit jaar was de Stekjesruiltafel een groot succes. Je kunt echt merken dat Nobelhorst groter is geworden. Het aanbod aan stekjes komt nu niet meer alleen van mij en een enkele buurman, maar er zijn nog veel meer (moes)tuingekkies komen wonen. Ze zaaien zelf hun groenteplantjes, stekken zelf hun aardbeienplantjes en delen alles op de Stekjesruiltafel. Er was een veel groter aanbod met een veel grotere diversiteit. De bijgaande foto’s zeggen genoeg, toch? De tafel was bijna te klein. Dankjewel lieve tuingekkies en plantenvrienden. Samen maakten we de Stekjesruiltafel precies waarvoor hij bedoeld is: vergroten van de diversiteit van planten in de wijk.
We zijn nu 4 jaar verder en de tafel heeft haar eigen plekje verworven. Op naar het voorjaar van 2018!

tomatenfestival
tomatenfestival

tafel vol stekken

Alles voor de oogst?

Als de uien over het touw hangen te drogen staan we intens gelukkig samen naar onze oogst te kijken. Ons eerste jaar en al zoveel opbrengst. Dan plukken we een paar mooie courgettes van de planten en snij ik een flink bos snijbiet, terwijl er nog genoeg staat voor de rest van de zomer.  Al die zware arbeid van het afgelopen jaar betaalt zich nu terug.

Uienoogst

En toch … is het dan alleen maar de oogst waar het om gaat? Is de weg naar de oogst eigenlijk niet net zo leuk? Een groene tuin, terwijl je op je hurken tussen de groenten zit om de nieuw gezaaide raapjes uit te dunnen.  In de bomen zitten de vogels te roepen dat ze omgewoelde grond willen bekijken. De bessen die glimmen in het zonlicht.

De tuin begint een mooie plek te worden waar het fijn is om te zitten, een praatje te maken met de buren over hoe zij de aardbeien stekken en waar de belofte voor volgend jaar al in de lucht hangt.

Dus nee, het is niet alleen de oogst. Want die kan nog veel groter. Maar daar zit de lol niet in. De lol zit in het kweken van groenten, die je niet zo vaak ziet. In het telen van fruit waar je nooit genoeg van kan hebben. De lol zit ook in de manier waarop we omgaan met de grond. Hoe houden we de klei zacht als de zon hem bakt? Hoe putten we haar niet uit zodat er volgend jaar ook nog genoeg voeding in de bodem zit? Hoe geven we de aarde zelfs wat terug om op adem te komen?

Maar de oogst is absoluut de kroon op het werk. Aan de kwaliteit van je oogst zie je niet altijd je harde werken terug. Sommige planten laten het afweten, komen zelfs niet op of kwijnen weg ondanks de goede zorgen. Maar alles wat wel lukt geeft zoveel energie dat de miskleunen snel vergeten zijn. Want tegen het plezier van een mooie oogst kan weinig op.

Pronkbonen

Gele lieveling.

De gevlekte gele dovenetel

20 jaar geleden zag ik in de tuin van een vriendin dit schattige, 10 cm hoge plantje met zijn gele bloemetjes in een krans tussen de zilvergevlekte blaadjes. Verliefd! Die wilde ik ook in mijn tuin. Het bleek de gevlekte gele Dovenetel, eigenlijk een heel gewoon plantje wat veel voorkomt. Hoe dan ook, hier wilde ik een tuin vol mee! Dat kon makkelijk, want de plant maakt lange uitlopers waaraan nieuwe plantjes komen. Dus stekjes bij de vriendin meegenomen en in de eigen tuin gezet.

Daar had dit plantje het niet makkelijk. Hier en daar probeerde de Dovenetel er wel tussendoor te komen, maar uitbundig werd de bloei nooit. Ondanks dat hij goed tegen schaduw kan, werd hij toch verdrukt in het gedrang van de hogere buren.

Toen kwam de nieuwe tuin en daar was wel ruimte voor lage beplanting. Vanuit de oude tuin heb ik stekjes van de gele Dovenetel meegenomen en een prominente plek naast het pad gegeven. En ja hoor, de 10 cm hoge stengeltjes met de gele bloemenkransjes zijn nu, in april, prachtig te zien. De lange uitlopers slingeren zich gezellig tussen de andere planten door, dus de komende jaren bloeit dit lieve, vrolijke plantje op meerdere plekken in de border. De gevlekte gele Dovenetel, eigenlijk hoort hij in elke tuin thuis met zijn vrolijke uiterlijk.

Op de pagina Wildeplanten.nl staat meer informatie en een aantal prachtige botanische tekeningen.

En wil je een stekje? Laat het mij weten, dan zorg ik ervoor.

De gevlekte gele dovenetel