Vogelvriendelijke dilemma’s opgelost.

Er staat een lekkere stevige vlinderstruik in de tuin, die de hele winter beschutting geeft aan de vogels. Tot aan maart kwetteren er mussen, koolmezen en vinkjes en eten ze daar de zaadjes, die ze uit de voedersilo plukken. Dan onderzoeken de vogels of de vogelhuisjes interessant zijn. En ja hoor, vorig jaar nestelden de mussen. Ze hebben er een fijne plek om vanuit de vlinderstruik zo naar het huisje te vliegen. Maar dan moet de vlinderstruik gesnoeid worden. Waardoor hun aanvliegroute opeens niet meer optimaal is. De bescherming is weg. Het voelde een beetje als verraad: kies je een mooie woonomgeving uit, trekt de eigenaar de hele omgeving ondersteboven…

Dus óf de vlinderstruik moet maar gewoon doorgroeien, maar dan stopt de struik met bloemen geven, die de vlinders nodig hebben. Of we moeten iets anders plaatsen.

Aan de zijkant naast de schutting staat een appelboompje. Te dicht tegen het hek en met weinig mogelijkheden om fijn in de zon te groeien.

Als we die nu eens naast de vlinderstruik plaatsen?

De vorst is uit de grond, dus we wagen het er op: boompje uitgeschept en in een nieuw plantgat gezet. Hopelijk redt hij het met een beetje zorg en genoeg water om komend seizoen goed aan te slaan.  Dan hebben de vogels een nieuwe plek als aanvliegroute.