Tuinieren in november

moestuin in november

moestuin in november

Het is november en het wordt steeds stiller op de volkstuin. Het is vroeg donker,  dus beperk ik mijn tuinwerk tot overdag. Maar het is heerlijk om op de tuin te zijn en er is altijd iets te doen. Dit weekend hebben we de champost uitgereden over de tuin. 10 kruiwagens vol warme afgewerkte champignonnencompost vormen mooie bruine beschermlagen tussen de aardbeien en op de grond, die wel wat herstel kan gebruiken na een intensief tuiniersseizoen. Ook de geadopteerde bessenstruiken en andere nieuwe planten krijgen wat extra bescherming op de voeten. Vorig jaar stonden we nog samen onder een lekkend afdakje te schuilen als het opeens begon te regenen. Nu zitten we op een stoel in ons tuinhuisje uit te puffen en te wachten op een droog moment. En dat voelt als kamperen, ookal blijven we er niet slapen. Als we op de tuin zijn, voelt het als een kleine vakantie. Ondanks het gesjouw met zware stenen en het snoei- en schoffelwerk. 200 m2 klein geluk. De belofte van het nieuwe tuinseizoen laat zich al zien als de zon de hazelnootkatjes laat glimmen en de boerenkool nog fier boven de grond staat. We hebben een hoop werk verricht dit jaar. Veel zwaar werk met de harde materialen zodat er soms te weinig tijd was voor uitgebreid groente telen. Maar dat gaan we komend jaar inhalen. Dan hoeft er alleen maar onkruid gewied en veel groenten en fruit gekweekt te worden. Komende twee maanden snoeien we de bomen en de struiken. En maken we in de avonden de plannen voor het nieuwe zaaiseizoen.

 

Winterklaar.

WP_20161022_12_25_47_Pro

Langzaamaan komt het werk in de tuin tot rust. Er staat nog wel wat groente, maar we hebben expres dit eerste jaar niet teveel koolsoorten en andere hongerlappen in de tuin gezet. Ik weet niet wat de vorige huurder met de grond heeft gedaan en ik heb het gevoel dat de grond wat rust en herstel kan gebruiken.

De grond, die afgedekt is met karton en stro blijkt onder deze laag verbazingwekkend rul te zijn. Waar ik op andere stukken onbedekte grond met moeite een gat kan maken vanwege de droogte, is de bedekte grond zacht en toegankelijk. Ik ben heel benieuwd hoe de grond eruit ziet als het voorjaar aanbreekt.

Op andere stukken heb ik grondverbeteraars ingezaaid. Heel spannend, want die planten maken vooral erg graag nieuw zaad, dus hier hebben we nog wel een paar jaar “plezier ” van. Maar er staat inderdaad geen verder ongewenst groen op hetzelfde stuk. Dus voor dat doel werkte het goed. Nu nog wachten op een paar graden vorst zodat de planten pruttig worden en door de grond gewerkt kunnen worden. En vriest het niet? Dan is het goede composthoopvuller, ondanks de zaden.

En daarnaast heb ik een stuk grond kaal gemaakt, puur om te zien wat het verschil is met de rest van de grond volgend voorjaar.

Eerdaags ga ik nog een keer door de tuin om restanten planten op te ruimen, en dan is dat voorlopig het laatste wat we doen. De tuin is winterklaar.

Maar er zijn altijd plannen leggen we het hoofdpad opnieuw en maken we een koude bak voor het voorjaar. Maar dat zijn klusjes waar we de hele winter tijd voor hebben. En dan nadenken over een nieuw schuurtje en een afdakje… eigenlijk is er nog genoeg te doen deze winter. De tuin winterklaar is dus niet echt aan de orde. 😉

In de tussentijd begint het hele proces weer opnieuw: zaden, aardappels en uien uitzoeken en bestellen. Een nieuw tuinplan voor 2017 maken.  En weer blij vooruit kijken naar het nieuwe tuin seizoen. Laat de winter maar komen.