tuin

Kom maar op met dat voorjaar

| admin

De zon komt langzaam de tuin weer in. Opeens gaan we van -10 naar +15. En dat zie je, dat voel je en dat ruik je. Het voorjaar komt eraan. Het is dan ook heel verleidelijk om alles nu al te willen opruimen aan blad en takjes en de planten te willen kortwieken voor een nieuw jaar. Maar het kan nog flink gaan vriezen, dus ik laat alles nog even voor wat het is.

Maar wat wel kan is even lekker met mijn snuit in de zon. Dus ik heb het bankje schoongemaakt en mijn kleine citroenboom alvast in de zon gezet, samen met wat violen die de kou van vorige week goed overleeft hebben.

We hoeven nog even niets in de tuin, behalve genieten van wat gaat komen. Met een kop thee, op het bankje.


Hazelnoten

| admin

Noten zijn goede voeding. Maar ze zijn duur en komen meestal uit het buitenland. Terwijl veel soorten het hier in Nederland goed doen.

Ik woon zelf in een gebied waar in de prehistorie jagers/verzamelaars woonden, waarvan nu veel etensresten gevonden zijn. Zoals hazelnoten… daar kwamen ook wilde varkens op af en dat zorgde voor het benodigde vlees en samen met noten en bessen en vis voor hoogwaardige voeding.

Dus het wordt tijd dat we meer noten in onze (moes)tuinen zetten. Niet om varkens te lokken, maar om zelf te eten. 😀 Gelukkig neemt de aanleg van voedselbossen een vlucht. Daar zullen ook veel noten komen. Maar we kunnen ze zelf op kleine schaal ook planten.

In mijn eigen moestuin staan 5 hazelnoten, twee verschillende rassen. Ze staan er nu 3 jaar. En echt veel noten had ik er nog niet van. Dus ik ben op zoek gegaan naar goede informatie over het telen van hazelnoten. En die vond ik bij de WUR, uit 1988.

Ik bleek het niet helemaal goed te doen. Hazelnoten moeten gesnoeid worden, op een toch wat specifieke manier, om ze tot extra vruchten te stimuleren. Dus in september na de oogst flink de schaar in de struiken gezet. En dat lijkt goed te gaan; de struiken zitten vol met nootjes.

Lees dus vooral dit document en plaats eens een of twee hazelnoten in je tuin.

🤩


Rosa New Dawn blijft mijn favoriet.

| admin

Ik heb verschillende soorten rozen in allerlei kleuren roze, roze/geel en geel. En ze doen het allemaal goed. Maar Rosa New Dawn blijft toch de fijnste van allen. Zachtroze bloemen met een zachtgeel hartje, die de hommels lokken. Ze groeit hard en bedekt de hele bovenkant van 10 meter schutting in 4 jaar. Ze geeft een waterval aan bloemen en in augustus komt ze met een tweede bloei. Ondanks dat ze mijn huid opentrekt met haar doornen, hou ik haar wel in toom, want ze zijn steekt haar uitlopers naar alle kanten. Maar de bloemen en de blije hommels maken alles goed.

    De tuin in december

    | admin
    Snijbiet

    Eigenlijk is de tuin in december nog behoorlijk actief. Wintergroenten als boerenkool en spruitjes groeien nog steeds. De spinazie, die ik in begin november zaaide, staat met jonge groene puntjes boven de grond. En de snijbiet laat haar kleuren prachtig zien, nu de omliggende planten weg zijn. Een knoflookje hier, wat jong uienloof daar, er is nog genoeg. En zolang het niet vriest, staan de bloemen nog te bloeien. Vooral de goudsbloemen krijgen er geen genoeg van. Ik ben de zaden voor volgend jaar aan het uitzoeken, maar de tuin is nog steeds aan het werk.

    Een prachtig, gezond en groen 2018!

    | admin

    2018 komt eraan!

    Ik wens iedereen een prachtig jaar vol gezondheid, geluk en tuinplezier. Laten we 2018 nog iets groener maken dan afgelopen jaar. Een tegeltje eruit en een mooie plant erin. Want een groenere omgeving is mooier en gezonder.

    Zelfs de Gezondheidsraad adviseert meer groen. Als recreatieve ruimte om je leefomgeving.

    Maar groen is ook belangrijk voor een goed leefklimaat. Plantenwortels nemen water op, geven koelte aan de grond onder hun blad en geven leven aan dieren in je tuin. Laat je tuin iets minder een betonnen plaatsje zijn.  Ik zie het om mij heen: betonnen tuinen met een paar potten waar planten het veel te warm hebben en dood gaan. Zet die planten met hun wortels in de grond en je krijgt er veel voor terug. Een mooie bloeiende struik geeft zonder al te veel werk een mooi groen effect en geeft een onderkomen aan vogels in je buurt. Een win-win situatie!

    We gaan dit jaar de moestuin nog mooier maken. Met verschillende soorten en kleuren groenten en fruit. Met veel ruimte voor bloemen en tuinkruiden.  En ik ga veel inspiratie opdoen bij andere tuinen, zowel sier- als moestuinen. Meer leren over snoeien van struiken en bomen. En opnieuw proberen om de doperwtjes en bonen te beschermen tegen de slakken zonder gif te gebruiken. Want het lijkt weer een zachte winter te worden.

    Ook gaat komend jaar de Stekjesruiltafel weer buiten gezet worden. Die was afgelopen jaar echt een succes. De bewoners in Nobelhorst hebben de Stekjesruiltafel gevonden en veel zaailingen en stekken vonden via de Stekjesruiltafel een nieuwe eigenaar. Zo wordt de wijk steeds groener en eten er steeds meer mensen een tomaatje, een krop sla of courgette uit eigen tuin.

    Zorg goed voor elkaar en voor je omgeving in 2018!

    Tuinieren in november

    moestuin in november
    | admin

    moestuin in november

    Het is november en het wordt steeds stiller op de volkstuin. Het is vroeg donker,  dus beperk ik mijn tuinwerk tot overdag. Maar het is heerlijk om op de tuin te zijn en er is altijd iets te doen. Dit weekend hebben we de champost uitgereden over de tuin. 10 kruiwagens vol warme afgewerkte champignonnencompost vormen mooie bruine beschermlagen tussen de aardbeien en op de grond, die wel wat herstel kan gebruiken na een intensief tuiniersseizoen. Ook de geadopteerde bessenstruiken en andere nieuwe planten krijgen wat extra bescherming op de voeten. Vorig jaar stonden we nog samen onder een lekkend afdakje te schuilen als het opeens begon te regenen. Nu zitten we op een stoel in ons tuinhuisje uit te puffen en te wachten op een droog moment. En dat voelt als kamperen, ookal blijven we er niet slapen. Als we op de tuin zijn, voelt het als een kleine vakantie. Ondanks het gesjouw met zware stenen en het snoei- en schoffelwerk. 200 m2 klein geluk. De belofte van het nieuwe tuinseizoen laat zich al zien als de zon de hazelnootkatjes laat glimmen en de boerenkool nog fier boven de grond staat. We hebben een hoop werk verricht dit jaar. Veel zwaar werk met de harde materialen zodat er soms te weinig tijd was voor uitgebreid groente telen. Maar dat gaan we komend jaar inhalen. Dan hoeft er alleen maar onkruid gewied en veel groenten en fruit gekweekt te worden. Komende twee maanden snoeien we de bomen en de struiken. En maken we in de avonden de plannen voor het nieuwe zaaiseizoen.

     

    Succesvol jaar voor de Stekjesruiltafel

    | admin

    grote diversiteit aanbod plantjes

    De Stekjesruiltafel is opgeruimd, het seizoen van 2017 zit er weer op. Ik kijk tevreden terug, want dit jaar was de Stekjesruiltafel een groot succes. Je kunt echt merken dat Nobelhorst groter is geworden. Het aanbod aan stekjes komt nu niet meer alleen van mij en een enkele buurman, maar er zijn nog veel meer (moes)tuingekkies komen wonen. Ze zaaien zelf hun groenteplantjes, stekken zelf hun aardbeienplantjes en delen alles op de Stekjesruiltafel. Er was een veel groter aanbod met een veel grotere diversiteit. De bijgaande foto’s zeggen genoeg, toch? De tafel was bijna te klein. Dankjewel lieve tuingekkies en plantenvrienden. Samen maakten we de Stekjesruiltafel precies waarvoor hij bedoeld is: vergroten van de diversiteit van planten in de wijk.
    We zijn nu 4 jaar verder en de tafel heeft haar eigen plekje verworven. Op naar het voorjaar van 2018!

    tomatenfestival
    tomatenfestival

    tafel vol stekken

    Heerlijke herfstige zondag.

    | admin

    Dagenlange regenbuien met egaalgrijze luchten waardoor het lijkt dat het nooit meer licht wordt, nee, daar hou ik niet van. Maar die herfstdagen waarbij zon, wolken en regen elkaar afwisselen, zijn heerlijk. Dat je naar buiten kijkt om te zien of die regenwolk al voorbij trekt om dan klaar te staan om naar buiten te gaan.

    De grond is weer lekker zacht door de regen, perfect weer voor tuinklusjes, zonder dat je vingers zeer doen van de kou. Even een half uurtje wat rommelen in de tuin. Wat opruimen, wat potten leegmaken, een plant verplaatsen en dan met een kop koffie op het bankje in de tuin even genieten van het gedane werk. Er is nog veel meer werk, maar dat komt allemaal wel. En zo niet, ook prima, de natuur heeft mij helemaal niet nodig om voor zichzelf te zorgen. Dan staat die ene struik nog een jaartje langer op een voor ons iets minder handige plek.

    Om dan de druppels van de volgende bui te voelen en snel weer naar binnen te gaan. Met een tevreden gevoel van nuttig bezig zijn een boek pakken en lezen tot de volgende opklaring. Ja, daar is het blauw tussen de wolken. Dus hup, laarzen aan, opnieuw naar buiten en dan fijn een rondje door het bos lopen. De geur van rottend blad, aarde en hars stijgen op als je in het waterige zonnetje door het bos loopt te soppen. En dan net niet op tijd thuis komen. Nog net die nieuwe bui in je nek. Maar dat is niet erg. Want het is zondag, het is herfst, nooit zijn de kleuren van de natuur zo mooi als nu.

    Fijne dag!

    Nobelherfst WP_20161106_08_52_26_Pro

    We zullen wel zien: nazomeren en nadenken.

    | admin

    Artisjok en Peruaan

    Wat we aan warmte in het begin van de zomer tekort kwamen, maken augustus en september meer dan goed. Alles bloeit en groeit gestaag door. 3 courgetteplanten geven al lange tijd elke paar dagen prachtige courgettes. Jonge artisjokken- en stokrozenplanten beloven volgend jaar een spektakel. De raapjes en bieten groeien gestaag en een weelderig bloeiend bijenmengsel levert voer voor bijen en vlinders (helaas voornamelijk witjes). Maar je merkt dat de dagen korter worden en de planten het wel een beetje gehad hebben. Op het onkruid na: de grassen en de brandnetels groeien in hoog tempo op plekken die je een paar dagen ervoor nog vrij gemaakt had van ongewenste groeisels. En daar gaat nu de meeste aandacht naar uit: onkruid verwijderen in de hoop dat het volgend jaar iets minder zal zijn. IJdele hoop? We zullen zien.

    Het schriftje met tuinaantekeningen raakt al lekker vol met aandachtspunten voor volgend jaar. De winter leent zich goed voor het zwaardere werk, zoals opnieuw paadjes leggen, een koude bak en een composthoop timmeren. Misschien komen we zelfs toe aan een nieuw deurtje in het hek. We zullen zien.

    Voor nu plukken we nog wat rucola terwijl we in het warme zonnetje zitten. Glimlachen we naar elkaar over wat we afgelopen jaar voor elkaar gekregen hebben, ondanks allerlei lichamelijke tegenslagen en de druk om iets van die grote lap tuin te maken. Toen we nog dachten dat we zo snel mogelijk alles op orde moesten hebben. Nu weten we beter, alles heeft zijn tijd en het komt wel goed.

    Verliefd op de volkstuin

    | admin

    Volkstuin roelfien en tim

    Terwijl we dagelijks iets uit de tuin eten: aardappeltjes, sperciebonen, snijbonen, courgettes, uien, frambozen, etc, hebben we voor het najaar nog raapjes, venkel en rucola gezaaid. Het zomerseizoen rekken we nog een beetje op. De rode kolen hadden een slechte start, leken te herstellen, maar worden nu opgevreten door slak of rups.  En zo leren we elke dag en van elke groente. Volgend jaar gaan de koolsoorten fijn onder doek en zetten we veel minder sla tegelijkertijd. (Zelfs een kwart zakje zaad levert al tientallen plantjes!)

    En we moeten groter leren denken. Ik zit qua afmeting nog steeds in de minituintjes fase, zodat ik rijtjes van een meter maak. Voor sla is dat een aanrader, telkens een meter inzaaien met een maandje tussentijd. Maar niet voor bonen en dopertwjes, daar kun je eigenlijk nooit genoeg van hebben. De sperciebonen en peulen gaan volgend jaar lekker de ruimte krijgen, deels flink de lucht in. Want nu had ik stambonen (die wel beter tegen kou kunnen), maar dat waren 4 maaltjes, terwijl ik later in het zomerseizoen ook prima stokbonen erbij kan zetten waar ik langer plezier van heb.

    Dus komend seizoen: in het voorjaar stambonen en erwtjes onder doek, zoals kapucijners en lage peulen zoals de zweedse peulen, die minder kougevoelig zijn.  En dan in juni de hoge stokbonen: snijbonen en sperciebonen

    Want ik zie de tuin steeds meer als een plek waar ik groenten en fruit kan kweken, dat zelfs in het oogstseizoen nog erg duur of schaars is. Artisjok, Mierikswortel, we proberen het gewoon. Zelfs mijn Peruaanse aardpeer heeft de drievoudige verhuizing goed overleefd.

    Een standaard komkommer mag best, maar daar kom je in de winkels wel in om. Maar augurkjes om zelf in te maken, of wat duurdere vleestomaten, daar maak ik komend jaar ruimte voor. Terwijl ik de kolen wel in de supermarkt of op de markt koop. Ook wil ik de tuin nog iets meer gebruiken voor het kweken van bijzondere eenjarige sierplantjes.

    Een aantal bedden zijn nu bedekt met karton en stro en mogen lekker tot volgens voorjaar tot rust komen. Een bed dat veel te veel belopen werd door verbouwingen is nu ingezaaid met grondverbeteraars bijenmengsel. De wortels maken de grond luchtig en geven er stikstof af als goede voeding voor de grond. Hopelijk gaat het even vriezen deze winter, dan kan het vergane blad door de grond gewerkt worden.

    Eigenlijk barst ik van de ideeen. En ik loop ook graag wekelijks een rondje over de volkstuinen om te zien hoe anderen het doen. Ik heb aardige buren op de tuin, die goede tips geven. Ookal verschilt mijn manier van tuinieren met die van hen, in de basis denken we hetzelfde: geen gif, geen gewasbescherming en geen onkruidbestrijders. En verder doet iedereen wat hij of zij leuk vindt. Veel sierbloemen kleuren de randen van de tuinen, waarbij stokrozen en rozen favoriet zijn. Maar er staan bij de meeste tuiniers ook veel bloemen voor vlinders en bijen. Ik vind dat echt een heerlijke manier van tuinieren. We nemen niet alleen maar, we geven ook wat terug.

    Het is september en ik ben blij met mijn volkstuin!