Algemeen

We mogen weer zaaien!

| admin

Eindelijk begint het leuke werk weer: Zaaien!  Overal staan bakjes zaaigoed in huis, zodat in mei de plantjes al mooi stevig de tuin in kunnen. Bietjes, pompoenen, koolrabi, bleekselderij, maar ook sla en bonen kunnen al binnen gezaaid worden.

Dus ik ben met zaaigrond aan de slag en bakjes van allerlei herkomst, vooral champignonbakjes en fruitbakjes doen het perfect. Natuurlijk kan ik bij het tuincentrum prachtige grote zaaibakken kopen, maar ik werk al jaren met deze bakjes die ik de winter door spaar. Zo gebruik ik ze twee tot drie keer in plaats van meteen na het leegeten weggooien. En ik kan ze makkelijker kwijt op de vensterbanken. Onderin de bakjes maak ik gaatjes om teveel aan water kwijt te kunnen. Op de dekseltjes schrijf ik wat er in zit en dan plak ik de dekseltjes met   een plakbandje zachtjes vast. Als de zaailingen opkomen zet ik de dekseltjes steeds iets verder open zodat ze goed omhoog kunnen groeien.

Ik gebruik maximaal de helft van het zaaigoed, zodat ik een reserve heb voor als het mislukt of om later extra buiten bij te zaaien.

Elke dag controleer ik of de zaaibakjes nog vochtig genoeg zijn en dan geef ik ze voorzichtig water zonder de jonge zaailingen omver te spoelen. Maar niet te vochtig, want dan beschimmelt de aarde en gaan de plantjes dood. En dan wachten, geduldig wachten, blij zijn met de eerste groene puntjes boven de grond.

Zaaibakjes 1   Zaaibakjes 2

Zomergevoel in de winter

| admin

Terwijl de regen tegen de ramen van de huiskamer klettert en het buiten niet licht wil worden, zit ik binnen met een heerlijk zomergevoel.

De boeken over moestuinieren heb ik uit de kast gehaald en het aantekeningenboekje raakt steeds voller met tips, ideetjes en wensen. Ik maak plattegrondjes van de tuin en probeer de tuin alvast in te delen: waar komen de paadjes, de struiken, de kruiden en de vaste planten? Welke bedden liggen in de zon, welke liggen meer in de schaduw?

Afgelopen week kwam de eerste grote bestelling zaden van Vreeken binnen, dus zit ik de kleine zakjes ‘zomergevoel’ te selecteren en loop ik de oude zaden van vorig jaar na om te zien wat er allemaal nog is.

Om het zaaien straks nog makkelijker te maken, bind ik de zakjes zaden van de planten die elkaar versterken bij elkaar. Dat scheelt als ik straks, in maart tot en met mei, de boel mag gaan zaaien.

Een deel van het zaaiwerk begint zelfs al in februari, in de vensterbank.

Maar dan wordt het productie draaien in de tuin, dus het denkwerk probeer ik nu alvast te doen.

Is dat nu echt nodig? Nee natuurlijk niet!

Maar het is wel lekker, een beetje zomergevoel in de winter kweken.

wp_20151129_15_20_39_pro

 

Terugkijken en vooruit zien.

| admin

oorspronkelijk bericht: 16 oktober 2015

Terwijl het buiten een beetje somber en donker is zo rond 8.00 uur, zie ik de tuin van het volgend jaar al.

Om tuinplannen te maken voor volgend jaar moet ik eerst terug kijken naar het afgelopen jaar. Er is veel gebeurd. De tuin werd steeds groener; de eenjarigen hebben de tuin in de zomer van 2015 aangekleed en opgevrolijkt. Het Klaprozenfeest was hiervan het mooiste voorbeeld. De vaste plantenstekjes uit het vorige huis vonden meestal hun plekje wel prettig en werden echte planten. De nieuwe planten hadden het soms moeilijk, maar als ze het eenmaal doen zijn ze een belofte voor de komende jaren. De klei is een zware bodem om mee te beginnen, maar als de planten eenmaal aanslaan hebben ze de beste voedingsbodem die er is.

Bijna alles groeide naar volle tevredenheid. Soms zo geweldig dat andere planten direct overwoekerd raakten. Dus er moet nog flink ingegrepen worden op sommige plekken. De Oost-Indische Kers is bijvoorbeeld meterslang met dikke ranken vol blad en bloemen, zodat de bodembedekkers eronder het toch iets minder leuk vonden. Ok, wijze les, die wildgroeier zetten we daar volgend jaar niet weer. Terwijl de Druif eigenlijk een beetje staat te kwijnen in een hoekje met teveel zandgrond. Het lijkt iets beter te gaan, maar hij mag wel betere grond hebben. En de Vlinderstruik is ook wel erg enthousiast: meer dan 2 meter in 1 jaar…

De muren en de hekken zijn echter nog steeds erg goed zichtbaar en maken een harde indruk langs het groen. Dus daar ga ik komend jaar verder mee aan de slag.

Zo zijn er wel honderd kleine afwegingen op mijn 40  m2 tuingrond waar ik iets mee wil. En dat ben ik nu allemaal in lijstjes aan het zetten: welke maand doe ik wat? En hoe wil ik het volgend jaar? En welke materialen gebruik ik daarbij? Het is handig om bij de acties op mijn lijstje meteen prijsindicaties te zetten? Wat kost het mij om het zo te krijgen? Zo krijg ik inzicht in welke acties passen qua werk en geld bij welke periode?

Ik probeer alles zo low budget mogelijk te doen. Maar voor sommige ideeën kun je beter de basis meteen goed leggen, zodat je er later geen last van krijgt. (door schade en schande wordt men wijs 🙂 )

Zo wil ik een Bamboe heg langs een muur. Maar dan moet er wel goede bescherming voor de rest van de omgeving komen: dikke randen plastic waar de wortels van de Bamboe niet doorheen kunnen lopen. Dus dat is een investering die er wel weer uit komt.

Op een andere plek is de grond te zanderig en te los waardoor het wegspoelt. Dus daar komt de stevige Klimop te staan, die het overal wel naar zijn zin heeft. Daarmee komt er een flink wortelgestel op die grond die de boel netjes op zijn plek houdt. Hopelijk geen verzakkingen meer en geen kosten.

En verder laat ik de tuin zoveel mogelijk tot rust komen. De vaste Zonnebloem is de enige echte grote verplaatsing. Die had ik heel suf gezellig naast het pad gezet, zodat we er nu bijna niet meer door kunnen. Dus die moet echt ergens anders heen. Op de plek van de Helianthus komen nu de Pioenrozen.

De grond wordt zoveel mogelijk met blad en groenafval van afstervende eenjarigen bedekt om eventuele vorstschade te voorkomen.

Ik kijk tevreden terug en ik vind in de tuin mijn energie om er volgend jaar een nog mooier paradijsje van te maken.

 

 

Opgeruimd voor frisse start in 2016

| admin

Oorspronkelijk bericht: 27 september 2015

Het seizoen van plantjes ruilen is weer voorbij. De stekjesruiltafel wordt weggehaald, gepoetst en opgeruimd tot volgend voorjaar. En dan bouw ik de stekjesruiltafel uit naar de tuinkamer van Almere, waar niet alleen plantjes en zaden worden geruild maar waar ik ook een aantal tuinkamerochtenden organiseer.

Wat zijn dat, tuinkamerochtenden?

Op de stoep van de stekjesruiltafel in de ochtendzon komen beginnende en ervaren tuiniers op een paar zaterdagochtenden praten over tuinen, (verzorgen van) plantjes, groene inspiratie. Er liggen boeken en bladen ter inzage en ik zorg voor koffie, thee en wat lekkers. Als het geen mooi weer is verplaats ik de tuinkamer naar binnen. De tuinkamerochtenden zijn voor iedereen.

Ik ben heel benieuwd wat je van het idee vindt. Kom je ook?

tuinboek

Oogsten met handen en ogen.

| admin

Leeuwenbekje

Oorspronkelijk bericht: 14 augustus 2015

De afgelopen weken bestonden vooral uit genieten van al het groeiende en bloeiende groen in de siertuin, oogsten in de moestuin en veel herstelwerk na de storm. Sommige zaailingen gaven er in de volle grond opeens de brui aan, terwijl andere jonge plantjes blij zijn om met hun voetjes in de vaste grond te staan. Laat gezaaide pompoenen, waar ik niet veel meer van verwachtte, springen alsnog in de bloei en hebben hun eerste vruchtjes. Terwijl de courgette het niet naar zijn zin heeft. Wellicht helpen wat extra voeding en aandacht om alsnog in bloei te komen. Warmte en vocht zorgen voor een flinke spurt bij de Vlinderstruik, die in een jaar tijd vrolijk wuivend boven de 2,5 meter gegroeid is. Zelfs mijn dood gewaande Magnolia, die de verplaatsing niet leek te overleven, krijgt weer blaadjes. Wat ben ik blij dat ik haar heb laten staan!. De aardbeien staan voor de tweede keer in bloei en geven nog wat heerlijke vruchten. De rode kolen staan genoeglijk onder een vliesdek groot te worden. De rupsen van de Koolwitjes krijgen geen kans. De slakken slaan echter wel hun slag, maar door te zorgen voor veel variatie in de moes- en siertuin krijgen ze niet de kans om hem helemaal leeg te eten. Niet alleen mijn handen oogsten, maar ook mijn ogen en mijn neus: geurende Lathyrus staat volop in bloei langs mijn hek terwijl de verschillende soorten Verbena de gekste plekken opeens kleur geven. Verschillende soorten Salie bloeien een tweede keer en zaailingen van de Salie wortelen nu om volgend jaar een echte plant te worden.

Op de Stekjesruiltafel is het een beetje stil. Er zijn geen moestuinplantjes meer en je merkt dat daar toch de meeste interesse naar is. Maar er zijn een hoop mensen nu bezig om hun siertuinen in te richten, dus kom zeker even kijken voor wat aanvullend materiaal, zoals Helianthus, Gulden Roede of een Stokroos. Daar heb je volgend jaar veel plezier van. En als je nu een potje platte Peterselie ophaalt, in een grotere pot zet, dan heb je daar nog veel plezier van in de keuken!

En heb je zelf stekjes of zaad van leuke planten? Kom het op de Stekjesruiltafel zetten. Het is nu ook de tijd om veel planten te stekken of zaailingen op ongewenste plekken een plekje in een nieuwe tuin te geven.

Peterselie

De plek om zaailingen, stekjes en zaden te ruilen

| admin

De Tuinkamer van Almere heeft als doel het vergroenen van de tuinen en delen van kennis hierover. Door de stekjesruiltafel zorgt de Tuinkamer van Almere voor een grotere diversiteit aan planten en bloemen, voor sier- en moestuin in de wijk Nobelhorst en Almere door te delen en te ruilen.

De fysieke tafel staat op de Marie Curielaan 77, maar met deze blog deel ik ook mijn ervaringen in de tuin en moestuin en laat ik regelmatig zien wat er op de tafel staat.